Castilla y Léon
14 juli 2012 - Villambistia, Spanje
Baskenland is nu echt wel verlaten, nu loop ik in de provincie Castilla y Léon, oftewel het echte, traditionele Spanje. De rode sjaal hangt aan de tas, want San Fermín is voorbij. Ik spraak zojuist nog met een Deense pelgrim die in Pamplona was en ook echt voor de stieren heeft uit gerend. Het was nog een jonkie, deze pelgrim. Dat is zowieso opvallend, alle nationaliteiten maar ook leeftijdsgroepen zijn vertegenwoordigd hier.
Hele kuddes Fransen, die met de stip de vervelendste groepen zijn, omdat ze niet uit de groep los te weken zijn en stug Frans tegen je praten, ook als je aangeeft dat je er niets van begrijpt. In Santo Domingo zat ik in een herberg die overspoeld was met Fransen.
De kudde waar ik me bij aan had gesloten, want zo gaat dat nu eenmaal of je het leuk vindt of niet, blijft een beetje bij elkaar. Overal waar ik ga kom ik ze tegen. Sommige kom je liever niet meer tegen en van sommige vind ik het heel jammer dat ik ze niet meer zie omdat ze te veel pijn hadden en het rustiger aan moesten doen. Het is elke keer weer een verrassing als je een dorp binnengaat een een paar rustende pelgrims tegenkomt, wie het zijn.
Vandaag overnacht ik in Villambistia, met een groepje dat min of meer bij elkaar is gebleven sinds ze de route Camino Aragones hebben gelopen. Die route start niet vanuit de Pyreneen bij St Jean Pied de Port, maar vanuit Somport. Een hele lange Duitse jongen, Christiaan, een Italiaanse vrouw, Donatella en een Amerikaanse jongen John. Echt een apart stel en het was heel prettig om vandaag een stuk met hen op avontuur te gaan en mijn ´oude groepje´ even af te schudden. Het is hier heel rustig, superfijn. Echt een pueblecito en el culo del mundo (oftewel een superkleindorp in de kont van de wereld, maar dat klinkt in het Nederlands minder leuk)
Precies zoals we in het dagelijks leven aan elkaar hechten en verwachtingspatronen opbouwen zo gebeurd dat hier ook, en dan al binnen enkele dagen. Ik ben benieuwd hoe het morgen gaat zijn, het lopen op zichzelf en de mensen die ik zal gaan tegenkomen.
Waarschijnlijk zal ik over 2 dagen in Burgos zijn, dan heb ik meer tijd en schrijf ik wat meer en zal ik foto´s bijvoegen.
Leuk om jullie reacties te lezen. Dank.
Dikke kus vanuit Villambistia
Ik heb weleens gehoord dat je elke dag opnieuw de strijd moet aangaan en daar bedoelde ze mee dat je de kilometers die je al gelopen hebt niet dat brengen wat je er van hoopt. En kun je goed slapen ? Is het spannend ? Vind je het fijn om al die mensen te ontmoeten ? In ieder geval heel veel liefs en ik ga een cruise maken eind augustus. Dikke knuffel van Frans en Ineke
Mooi om te lezen hoe je stapje voor stapje dichterbij Santiago de C. komt. Onderwijl leert Jobke fietsen dus misschien kunnen jullie de tocht binnenkort nog eens op twee keer twee wielen maken!
-X-
Even een bericht uit een totaal verregend Nederland. Hier gaat vandaag de Nijmeegse Vierdaagse van start met 40.000 verklede en in plastic verpakte lolbroeken. Wij zien dus reikhalzend uit naar een verslag over zonovergoten glooiingen, pitoreske stadjes en interessante mensen.
2x dikke kus.