VillaFranca del Bierzo naar Trabadelo

In Leon waren de pelgrims duidelijk ingesteld om enkele dagen meseta. Dat wil zeggen, veel hitte en geen bescherming tegen de zon. Vroeg opstaan is dus heel belangrijk als je niet volledig in de kreukels dit deel van de camino Frances zou willen afleggen.

Om 4,30u was er al rumoer en druppelden pelgrims naar buiten met koplamp op. Ik kon de stroom weerstaan tot een uur of half 7. Veel schudden aan Job en uiteindelijk gingen we om 7.15u opweg naar het busstation. Om 9u ging de bus naar VillaFranca. Onderweg stapten enkele gehavende pelgrims in die bepaalde stukken wilden overslaan. Daar waar deze pelgrims een paar stops verderop weer de bus uitstrompelden blijven wij rustig zitten tot de eind halte. Dit voor mij niet geheel zonder emotie.

In Villafranca aangekomen was het al 12u en ik wist dat we niet veel kilometers zouden maken. Als we maar zoveel mogelijk deden voor de grote klim naar O Cebreiro. Dat lukte redelijk goed. En 12 km verderop stopten we in een geweldige albergue turistico, Casa Susi. Een Australische runde de tent en haar Spaanse vriend hielp mee. Ze kookte ´s avonds voor ons, met groenten uit eigen tuin, ter compensatie van al het vlees, brood en cake, was dit een zeer welkome afwisseling. Job rende weer rond het huis en begon zelf aan een houtsnijwerk met zijn zakmes. Dit wilde hij heel graag meenemen. Gelukkig kreeg ik hem zo ver dat hij ´de watergod´ cadeau zou doen aan Fermín, die hij ook had geholpen met tafel dekken en die Job had geholpen met het vinden van een goed stuk hout. De god van het water kreeg een speciale plaats en iedereen was gelukkig.

Even voorlezen en dan proberen op tijd te slapen. Morgen de grote stijging naar O Cebreiro.