Santiago en Finisterra

1 augustus 2017 - Bilbao, Spanje

de zee!voor het pelgrim bureauLieve allemaal, Dank voor jullie leuke en aanmoedigende reacties. Om nog even ons reisavontuur af te sluiten, we zitten nu in Bilbao in een bunker van een jeugd herberg, maar is een prima onderkomen. Job ligt nog te snurken en ik heb hier een spaarzame computer gevonden met internet. Als je tegenwoordig een verhaal willen schrijven en plaatsen op internet heb je toch echt een telefoon met scherm en internet of een I pad nodig. Dat was 5 jaar geleden nog niet echt nodig. In Santiago vond ik ook nog een papeleria, een sort schriften en papierwinkel, en de eigenaar had ook 2 oude computers met internet en zelfs hij noemde het relikwieen. Hier nog enkele foto's van ons verblijf in Santiago en in Finisterra. Als het aan Job ligt schrijven we volgend jaar over de laatste 100 km naar Santiago......

5 Reacties

  1. Mam, oma.:
    1 augustus 2017
    Goedemorgen Margriet en Job,
    Je laatste reisverhaal is weer geweldig,hopelijk hebben jullie vandaag nog een goede dag,dan kunnen jullie morgen aan jullie vliegreis terug beginnen.
    Zondag waren Leon,Luuk en Tara hier was gezellig,gistermiddag zijn ze wenaar Nijmegen vertrokken.
    Nogmaals bedankt voor je geweldige verhalen.Ik ben ongelofelijk trots op jullie,m
  2. Frans en Ineke:
    1 augustus 2017
    Margriet en Job.
    Geweldig wat jullie hebben gepresteerd.
    Stilaan weer naar het noorden van Europa en dan nog een paar weekjes lekker thuis voor jullie weer naar school gaan en het werk.
    Dank je wel voor de mooie reisverhalen en de foto's , lopen wij toch ook een stukje mee. We hpoen jullie snel te zien lieve knuffels en tot gauw.
  3. Mech:
    1 augustus 2017
    Hahahaaaa.... jullie hebben t super gedaan!!! Fijn om straks weer lekker bij Tara, Luuk & Leon te zijn Dikke X
  4. Carolien:
    2 augustus 2017
    De laatste dag! Knap gedaan van jullie allebei!! Op naar volgend jaar!! Tot snel lieverds dikke kus
  5. Dolores:
    1 september 2017
    Una experiencia preciosa, seguro que Margriet y Job no olvidan nunca y quieren repetir. Un abrazo